- حسن عباسی که با شکایت ارتش به دادسرای نظامی رفته بود، به دلیل عدم تامین وثیقه بازداشت شد.

به گزارش صراط، بازداشت او در حالی است که روز گذشته امیر پوردستان فرمانده نزاجا، از عذرخواهی اخیر حسن عباسی در مورد اظهاراتش درباره ارتش استقبال کرده بود.

با این وجود، عباسی به دلیل عدم تامین وثیقه، با حکم بازپرس پرونده بازداشت شد؛ دادستان نظامی تهران هم این موضوع را تایید کرد و گفت: نهایتاً با توجه به شواهد و قرائن موجود، درباره وی به اتهام نشر اکاذیب و فراهم کردن جو بدبینی نسبت به نیروهای مسلح، با توجه سوابق قبلی، قرار وثیقه صادر اما به دلیل خودداری نامبرده از تودیع وثیقه، وی روانه بازداشتگاه شد.

او روز 16 خرداد سال 88 نیز به همین دلیل بازداشت شده بود اما یک روز بعد، مهرداد بذرپاش برای او وثیقه گذاشت و او آزاد شد.

"عدم تامین وثیقه"، برای شخصی چون حسن عباسی که ظاهرا علاقه فراوانی به بازداشت شدن دارد، از دو حالت خارج نیست؛ یا او به قدری تنهاست که کسی حاضر به پرداخت وثیقه برای او نیست که چنین موضوعی منتفی است؛ چراکه دست کم ابعاد تشکیلات پژوهشی و رسانه ای عباسی این موضوع را تایید نمی کند؛ حالت دیگر مظلوم نمایی با بازداشت است. تامین وثیقه برای حسن عباسی که دوستان و هواداران سینه چاکی دارد، بی تردید کار پیچیده ای نیست. پیش بینی اینکه برای او وثیقه تعیین خواهد شد هم کار سختی نبود؛ با این حال به نظر می رسد خود او اصرار دارد برای چند ساعت هم که شده بازداشت شود.

قصه عباسی شبیه محمد مایلی کهن است که با شکایت علی دایی بازداشت شد و علیرغم آنکه مامور انتظامی، قصد داشت او را بدون دستبند به بازداشتگاه ببرد، اصرار کرد که جلوی دوربین ها به او دستبند بزند! غافل از اینکه بازداشت یک نفر به معنای انقلابی بودن او نیست!

چنین افرادی ظاهرا فراموش کرده اند که مبارزان انقلابی در دوران طاغوت توسط حکومت مستبد وقت بازداشت شده بودند و آن هم در راه مبارزه برای انقلاب؛ چنین اتفاقی بی تردید با بازداشت شدن در نظام جمهوری اسلامی آن هم به دلیل یک اقدام عمدی یعنی عدم تامین وثیقه، قطعا متفاوت است و از فرد مذکور چ